martes, 15 de julio de 2014

Invierno de Afrodita

Hos tu, care mihi, cumque his genus omne ferarum,
quod non terga fugae, sed pugnae pectora praebet,
effuge, ne virtus tua sit damnosa duobus!

De ellos tú, querido mío, y con ellos del género todo de las fieras,
el que no sus espaldas a la huida, sino a la lucha su pecho ofrece,
rehúye, no sea la virtud tuya dañosa para nosotros dos.

Publio Ovidio Nasón, Metamorfosis, X


Dice el mito que Adonis en invierno
se aleja de Afrodita, con Perséfone,
porque así lo dispuso Zeus olímpico
en la reyerta entre las dos mujeres.
Con los meses, regresa floreciendo
y haciendo florecer con su presencia
la pasión insensata de la diosa
a la que, muerto ahora, él se inclina.
Perséfone, raptada por el Hades,
retiene a Adonis y Afrodita gime
y su dolor es el invierno frío.
Pero, antes, en vida, el joven bello
amaba más que a nadie andar sin rumbo
cazando fieras, desdeñando amores.